DAGBLAD TROUW – Duitse bossen zijn heerlijk om kilometers te maken in lente, herfst en zomer. Maar hoe is wandelen in een winters bos in de Harz, met korte dagen en het karige kleurenpalet zwart, bruin en grijs?
Torfhaus heet een wintersportplaats te zijn. Sinds de negentiende eeuw is het plaatsje, juist door de hoge ligging, de klassieke toegangspoort tot de Brocken. Maar van skiën of langlaufen is door het warmer wordende klimaat steeds minder vaak sprake. Ook deze winter is er geen witte laag. De skipiste ligt er verpieterd bij. Het is er uitgestorven, ook op de Goetheweg. Hoe anders dan in de zomer, als wandelaars soms met drommen de berg bestijgen. Alleen het geklop van een specht weerklinkt.
Wij gaan lopen in de Harz, het middengebergte in het midden van Duitsland. Over de Goetheweg. Een wandeltocht van het dorp Torfhaus naar de Brocken, die met 1140 meter de hoogste berg van Noord-Duitsland is. Goetheweg? Ja, dit pad is genoemd naar Johann Wolfgang von Goethe, de schrijver van ‘Het lijden van de jonge Werther’ en de dichter van het tweedelige epos ‘Faust’. Goethe bezocht drie maal de Harz. De eerste keer, in de winter van 1777, liep hij meteen naar de Brocken. Daarmee was hij, voor zover bekend, de eerste toerist die in dit jaargetijde naar de top klom.
De Harz en de Brocken zijn omgeven met mythen en sagen. Ook vandaag spookt het er behoorlijk. Wat aan het begin van de tocht voelde als een matig briesje, klinkt halverwege de klim al als een stevige branding in de toppen van de sparren. Eenmaal boven woedt een heuse storm.
Lees verder op de website van Trouw, waar dit artikel op 9 februari 2020 verscheen.